De afgelopen maanden hebben wij veel contact gehad met Plan Ouders. Velen onder hen blijken al tien, twintig en zelfs dertig jaar Plan International te steunen en hebben al verschillende Plan Kinderen met wie zij soms wel, soms niet, correspondeerden. En velen stellen ons vandaag de vraag: “Hoe zit dat nu met die meisjes?”
Focus op meisjes voor meer gelijke kansen
Dan leggen we uit dat de huidige focus op meisjes nodig is, om de ongelijkheid weg te werken en alle kinderen dezelfde rechten en kansen te geven. Helaas worden vooral meisjes wereldwijd nog vaker dan jongens ongelijk behandeld, gediscrimineerd of mishandeld. Plan International België legt dus een extra focus op meisjes zodat ook zij kunnen leren, zich kunnen ontwikkelen, voor zichzelf op kunnen komen en hun eigen beslissingen kunnen nemen.
Een groeiend aantal onderzoeken bevestigt dat in meisjes een enorme kracht besloten ligt, die de sleutel is voor het uitbannen van armoede. We zien de bewijzen daarvan keer op keer in ons werk. Als een meisje bijvoorbeeld simpelweg dezelfde kans krijgt als haar broers om naar school te gaan en haar opleiding af te maken, verdient ze later meer in een job die haar ook voldoening kan geven. Ze kan daardoor beter voor haar kinderen zorgen, want ze is moeder en besteedt net als alle moeders het leeuwendeel van haar inkomen aan haar gezin. Als geschoolde moeder weet ze beter wat goed is voor haar kinderen. De kans is dus groter dat ze gezonde kinderen heeft. En ze zorgt ervoor dat haar kinderen – ook haar dochters – naar school gaan, omdat ze weet hoe belangrijk dat is. Daarmee ontstaat een sneeuwbaleffect, dat de armoedespiraal doorbreekt. Voor een meisje, voor haar kinderen, voor haar kleinkinderen. De sneeuwbal rolt door en het positieve effect wordt groter en groter. Als meisjes gelijke rechten en kansen krijgen, is dat uiteindelijk dus beter voor iedereen.
De Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen, zoals aangenomen door de Verenigde Naties, ijveren hier ook voor. Door in te zetten op gelijke toegang tot kwaliteitsvol onderwijs (SDG 4) en gendergelijkheid (SDG 5) en empowerment voor alle vrouwen en meisjes kunnen we armoede tegengaan.
De focus op meisjes komt dus alle Plan Kinderen, meisjes en jongens, ten goede, in de gemeenschappen waar we actief zijn, en bij uitbreiding ook in de toekomst: de zonen en dochters van Plan Kinderen.

We zochten contact met iemand die zelf kon vertellen welk verschil Plan International kan maken voor meisjes en jongens: iemand die zelf Plan Kind was en haar ervaringen wil delen.
Het verhaal van Winfred, Plan Kind tussen 1985 en 1995
De Plan Kinderen uit zo’n community zijn altijd meisjes én jongens. De connectie tussen Plan Ouder en Plan Kind is en blijft de drager van onze werking, en daarvoor hebben we onze Plan Ouders hard nodig. De band tussen Plan Ouder en Plan Kind en zeker ook de zeer waardevolle correspondentie geven de Plan Kinderen het gevoel dat ze gesteund worden op de soms moeilijke weg die ze bewandelen. Het motiveert de kinderen om door te zetten, blijkt uit een uitgebreid onderzoek bij alle Plan Kinderen tussen 2006 en 2019. Specifiek helpt de relatie met de Plan Ouder het kind zich in te spannen voor school en zijn studies af te maken, en kinderen die ook nog eens brieven ontvangen blijken gelukkiger en hebben meer zelfvertrouwen (‘Sponsorship Study Plan International, uitgevoerd door RMIT Univeristy, Melbourne).

Vaders verkopen hun land om jongens te laten studeren. Voor een dochter zouden ze dat nooit doen, een meisje wordt als een slechte investering beschouwd.
De steun van een Plan Ouder voor de hele gemeenschap
Winfred uit Kenia is vandaag veertig jaar oud en was acht toen Plan International neerstreek in haar gemeenschap. Ze woonde in een afgelegen dorp waar voor kinderen niets of weinig was en waar meisjes nog minder mogelijkheden hadden dan jongens. Winfred vertelt daarover: “Vaders verkopen hun land om jongens te laten studeren. Voor een dochter zouden ze dat nooit doen, een meisje wordt als een slechte investering beschouwd.”
Winfred en de andere meisjes van haar dorp ontsnapten nipt aan genitale verminking, en kregen de nodige maandverbanden zodat ze ook tijdens hun menstruatie naar school konden gaan. Alle kinderen in het dorp werden geholpen met schoolmateriaal, -uniformen en transport naar school, zodat uiteindelijk alle jongens en meisjes van de gemeenschap van Winfred de kans kregen om hun school af te maken.
De kracht om door te zetten en de motivatie van haar Plan Ouder
Winfred werd al jong wees en zorgde zelf voor haar broers en zussen met de steun van Plan International. Ze kon verder studeren en zag daardoor ook in hoe belangrijk het is om in onderwijs te investeren. De brieven van haar Plan Ouder motiveerden haar om te blijven doorzetten (Winfred ontving eigenlijk geen ‘brieven’ maar wel stapeltjes mooi papier, in allerlei kleuren. Winfred had zelf geen speelgoed, en met het gekleurde papier kon ze vouwen en tekenen en maakte ze dingen voor zichzelf om mee te spelen. Winfred heeft haar broers en zussen kunnen laten afstuderen en is niet weinig trots op haar familie (en zichzelf). Vandaag werkt Winfred bij de organisatie die zoveel voor haar betekend heeft: bij Plan International Kenia.
Voor Winfred is het belangrijk dat die gelijkheid tussen jongens en meisjes er komt, zodat alle kinderen overal dezelfde kansen krijgen, dezelfde rechten hebben. Zodat dochters wél een goede investering zijn, zodat ouders geen onderscheid meer maken en hun kinderen dezelfde zorgen en start geven. Zodat overheden zorg en opvoeding ondersteunen met beleid en acties, zodat de maatschappij gelijkheid normaal vindt. Daar is Plan International fundamenteel mee bezig.
Wij blijven ons inzetten
Onze missie vandaag is om jonge vrouwen net dat extra duwtje in de rug te geven zodat ze uitgroeien tot vrouwen als Winfred. Wij willen dat geen enkel kind achterblijft omdat ze een slechte investering zou zijn of vijf dagen school mist per maand als ze haar maandstonden heeft, of omdat ze op jonge leeftijd verminkt wordt of uitgehuwelijkt en nooit nog een eerlijke en gezonde kans kan krijgen. Zo zit dat dus met die meisjes.