Luc Schollaert, sinds 17 februari actief bij Plan International België in een nieuwe functie “Manager Legacies and Major Donors”, werd gevraagd om na een maand zijn eerste indrukken met ons te delen. Hierna zijn verslag. We wensen Luc alvast veel succes met zijn nieuwe uitdaging.

Toen ik eind december de vacature van Plan International zag verschijnen voelde ik mij onmiddellijk aangesproken, en na overleg met mijn echtgenote was het duidelijk dat ik hier vol wou voor gaan. Ook al heb ik gedurende tientallen jaren in commerciële functies in het bedrijfsleven gewerkt, ik heb steeds een hart gehad voor de wereld van de niet-gouvernementele organisaties, de NGO’s, en ik ben gelukkig mijn loopbaan die ooit is gestart bij het NCOS (de organisatie achter 11.11.11) bij Plan International België te kunnen afsluiten. De cirkel is rond!

Warme ontvangst

Mijn eerste weken in mijn functie van Manager Legacies and Major Donors bij Plan International België waren erg aangenaam… Ik ben een late vijftiger, maar werd met open armen ontvangen door het grotendeels jonge team en de vrijwilligers. Hoe meer ik mij verdiepte in mijn nieuwe rol, hoe meer gesprekken ik had met onze donateurs en externe partners des te enthousiaster ging ik me voelen. Reeds na enkele dagen besefte ik dat ik inderdaad de juiste keuze had gemaakt en helemaal klaar was voor deze mooie uitdaging. Maar toen brak de hel los… het coronavirus (COVID-19) gooide alles door elkaar.

Virus als spelbreker

Juist toen ik klaar was om na een korte inloopperiode voluit te beginnen werken rond legaten (de “legacies” waarvoor ik insta), werd alles op zijn kop gezet. 

Sinds vrijdag 13 maart is onze kantoor in Brussel gesloten om de gezondheid en welzijn van de medewerkers en vrijwilligers van Plan International België veilig te stellen. We zijn natuurlijk nog operationeel, maar iedereen werkt nu thuis. 

Bovendien had ik de mogelijkheid om  aan een paar interessante infosessies van de overkoepelende organisatie testament.be, waarvan Plan International België lid is, deel te nemen. Het zou daar gaan over legaten en de nieuwe Vlaamse regels rond het duolegaat. Helaas werden deze bijeenkomsten afgelast, een streep door de rekening.

Ook de meer feestelijke bijeenkomst met testament.be en onze Plan Ouders tijdens de Gentse Floraliën in mei werd nu geannuleerd. Dit is echt een domper omdat ik er naar uitkeek om de mensen te ontmoeten met wie ik de laatste tijd diverse telefoongesprekken heb gevoerd. 

Aangename contacten met donoren

De vele telefoontjes die ik de voorbije dagen heb gepleegd vond ik zeer aangenaam en interessant. Voor verschillende donoren vormde het telefonische contact immers de aanleiding om te vertellen over hun langdurige band met onze organisatie, eventueel zelfs over het bezoek aan hun Plan Kind, ... Talrijke mensen uitten spontaan hun bewondering en hun respect voor het werk van Plan International. Voor mij is dit opnieuw de bevestiging dat ik de juiste keuze heb gemaakt om bij Plan International aan de slag te gaan.

Tijdens mijn opdracht om sympathisanten van onze organisatie informatie te verschaffen over legaten en de mogelijkheid om Plan International op te nemen als goed doel in hun testament, heb ik ook ondervonden dat de huidige coronacrisis ons allemaal doet nadenken over onze gezondheid, onze manier van leven, ...

Plan International is meer dan ooit nodig

Enerzijds beseffen onze donateurs het belang van een goede gezondheidsinfrastructuur in elk land, en zijn ze meer dan ooit gemotiveerd om Plan International te steunen in zijn inspanningen.

Daarnaast denken ze ook aan hun eigen gezondheidssituatie en vertonen ze een verhoogde belangstelling in het opnemen van een goed doel in hun testament. Want ze willen er van verzekerd zijn dat hun engagement wordt voortgezet. 

De impact van de corona-aanval op ons leven en werk is nog moeilijk in te schatten en velen leven momenteel met heel wat onzekerheden. Het doet mij dan ook enorm veel plezier dat ik onze donateurs kan helpen door gewoon even de tijd te nemen om met hen te praten, naar hun bekommernissen te luisteren en ze gerust te stellen door hen te verzekeren dat we er alles aan doen om de kinderen in onze projectlanden maximaal te blijven ondersteunen. 

Een mooie toekomst voor alle kinderen

Mijn eerste maand is dus voorbijgevlogen en ik kijk er naar uit om binnenkort mijn deskwerk te mogen verlaten en tijd vrij te maken om onze donateurs te bezoeken en persoonlijk te bedanken.  Omdat ik sterk onder de indruk ben van de werking van Plan International hebben mijn vrouw en ik ook beslist om Plan Ouder te worden van Joselyne, een meisje van 7 jaar uit Rwanda. Exact dezelfde leeftijd van mijn oudste kleindochter, en dus een mooie manier om ze samen de volgende stappen in hun leven te zien zetten. Want daar is het ons ten slotte voor te doen, onze (klein)kinderen alle kansen te bieden op een mooie toekomst.

Meer weten over legaten?

Contacteer onze collega Luc Schollaert

Vind je dit artikel interessant? Deel het met je vrienden!