Tamira, een hart voor kinderen

Tamira Courtens (59) is na 32 jaar vanuit Wondelgem terug naar het centrum van Gent verhuisd. Dat was een ideaal moment om tussen oude foto’s te snuisteren en terug te blikken, ook op haar loopbaan bij Plan International België, een indrukwekkend parcours van niet minder dan 38 jaar. Van een getalenteerde jonge starter tot een vrouw die toegewijd kinder- en meisjesrechten steunt. 

Gelijktijdig gestart  

Net als Tamira heeft Plan International België roots in Gent. Marcel Van Spaandonck en Herman van Lysebeth richtten het toenmalige “Foster Parents Plan” op in 1983. Via het Plan Ouderschap krijgen kinderen wereldwijd gelijke kansen om zich in alle veiligheid te ontplooien. Datzelfde jaar studeerde Tamira af, met een bijzondere combinatie aan diploma’s. Naast talen (Frans, Engels en Duits) specialiseerde ze namelijk ook in informatica.

Dat kwam toen net op. Ik had voordien nog nooit een computer gezien, maar heb die studie toch kunnen doorspartelen.

Twee jaar later, na een aantal losse jobs, kwam Tamira bij Plan International België terecht. Een vroegere leraar dacht aan haar toen gezocht werd naar een allround profiel. De Belgische afdeling was nog in volle oprichting, met welgeteld 3 mensen: nationaal directeur Luc Martens, een directiesecretaresse en iemand die de dossiers van Belgische Plan Ouders vanuit Plan International Nederland – toen al een groot nationaal kantoor met meer dan 200.000 Plan Ouders – overzette.

Van dozen vol papier naar de eerste computers 

Tamira begon als receptioniste aan het onthaal, al mag je dat “allround profiel” heel letterlijk nemen. Ze hielp volop mee om de dossiers van Plan Ouders die aangesloten waren in Nederland over te zetten.

Ik heb dat eerste jaar waarschijnlijk honderden brieven getypt. Alles gebeurde toen manueel, ons lokaal stond vol papieren dossiers.

Daarnaast bokste ze mee marketingcampagnes in elkaar om nieuwe Plan Ouders te bereiken.

Na de eerste uitzending met Emiel Goelen zaten we ‘s avonds op kantoor om de binnenkomende telefoontjes te beantwoorden.

Na twee jaar hard werken was Tamira verantwoordelijk voor alle in- en uitschrijvingen. Ze kwam in contact met heel wat internationale medewerkers, onder andere van het toenmalige hoofdkantoor in Rhode Island (VS). Jessie de Caluwe werd het eerste bekend gezicht dat Plan International België steunde als ambassadrice. 

Met de komst van nieuwe nationaal directeur Philippe Van Peperstraete kwamen ook de eerste computers met tekstverwerkings- en datasystemen. Tamira haar informaticakennis kwam goed van pas: ze kon vliegensvlug typen en vlot overweg met het eerste DOS-datasysteem. Tamira en het kleine team organiseerden toen ook Plan-dagen voor de Plan Ouders en workshops voor hun kinderen.

We verwachtten 400 mensen in de zoo van Antwerpen, maar waren plots met 8000. De Plan Ouders stonden tot aan de perrons in Antwerpen-Centraal.

Veel BV’s sloten zich aan, waaronder Plan Ouder Walter De Buck, die met zijn “Loods 13” workshops gaf voor kinderen tijdens Plan-dagen. Begin jaren 90 veranderde het hoofdkantoor van Plan International van Rhode Island (VS) naar Woking (VK) en het Gentse kantoor breidde uit tot een tiental medewerkers.  

Huzarenwerk in binnen- en buitenland 

Om de naamswijziging in 1994 te lanceren, kreeg Plan International België een glansrol in De Droomfabriek, een tv-programma op de toenmalige BRT met ambassadeur Bart Peeters als presentator, en de tv-show “Ik wil een kind”. Door deze show kwamen er 5.000 nieuwe Plan Ouders binnen. Om alle dossiers op tijd klaar te hebben vond Tamira 30 vrijwilligers om te helpen en leidde ze op een paar uur tijd 300 vrijwillige telefonische medewerkers op. Sindsdien coördineert zij de vrijwilligers.

Ongelooflijk wat die schatten allemaal voor ons doen, chapeau. Sommigen hielpen iedere dag.

In 2007 begon de programmawerking van Plan International België ook in eigen land. Vanaf dan werd er ingezet op sensibilisering en advocacy. Het kantoor uit Gent verhuisde dat jaar naar Brussel. 

Terug naar de Gentse roots  

Binnen 3 jaar kan Tamira met pensioen. Ze blikt voldaan terug op haar carrière.

Ik heb ontzettend veel en gevarieerd werk kunnen doen. Ik legde heel wat interessante internationale contacten, heb deelgenomen aan tal van internationale meetings en workshops, van India over Europa tot Peru.

Tegenwoordig werkt ze als Donor Support Officer.

Wat mij nog altijd enorm drijft zijn onze vrijwilligers. Dat is echt mijn dada. Ik heb zeker ook 20 jaar lang stagiaires onder mijn hoede genomen. Ik ben altijd graag met jonge mensen bezig geweest.

Na haar pensioen wil Tamira met veel plezier in de weer blijven voor haar kinderen en kleinkinderen en genieten van het Zuiderse leven in Frankrijk. Daarnaast wil ze stiekem een talent vanuit haar jeugd terug oppikken: toneel spelen en bij voorkeur in ‘t Gents. Ja santé mijn ratse!